Saturday, May 8, 2010

ಅನುಭೂತಿ.


ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿದು ಮೂಲೆ ಸೇರಿದ
ಟ್ರಂಕಿನಲಿ ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿಟ್ಟ
ಅವ್ವಳ ನೀಲಿ ಸೀರೆ..

ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ ಭಾರದ
ಅರಿವಾಗುವುದಿದೆ..ನವಿರು ಸ್ಪರ್ಶ..
ತಲೆಗೂದಲಲ್ಲಿ ಅವ್ವ ಬೆರಳಾಡಿಸಿದಂತೆ..

ಆಗಾಗ ಸೀರೆ ಸವರುತ್ತೇನೆ..
ಆವರಿಸುತ್ತಾಳವಳು ಮೈ ತುಂಬ
ಈ ಸುಖಕ್ಕೆ ಅದಾವ ಒಡವೆ ವಸ್ತ ಸಾಟಿ..!

ಸೀರೆಯದು ಬತ್ತದ ಒರತೆ...
ಮೀಯುತ್ತೇನೆ...ನಾ ಮನದುಂಬಿ
ಅವ್ವಳ ತೊಡೆ ಮೇಲಾಡುವ ಕೂಸಾಗುತ್ತೇನೆ....

3 comments:

  1. ದೇಸಾಯಿಯವರೆ...


    ಅಮ್ಮಾ..
    ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ..
    ನೀ..
    ಬರುವೆ..
    ಪ್ರೀತಿ, ಮಮತೆಯ..
    ನೆನಪಲ್ಲಿ...
    ಕಣ್ಣು
    ತುಂಬಿ ಬರುವ..
    ಹನಿ..
    ಹನಿಗಳಲ್ಲಿ...

    ಚಂದದ ಕವನಕ್ಕೆ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು...

    ReplyDelete
  2. ದೇಸಾಯಿ ಸರ್,

    ಅಮ್ಮನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಸೀರೆಯ ಸ್ಪರ್ಶದ ನೆನಪು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ.

    ReplyDelete
  3. ಭಾವಾನಾತ್ಮಕ ಅನುಭೂತಿ.

    ReplyDelete